مطالب - دارو - ویتامین ب1

ویتامین ب1

۱۳۹۵/۰۴/۲۴| تعداد بازدید: ۲۲۲

موارد و مقدار مصرف درمان کم‌خونی ناشی از کمبود تیامین،

Vitamin B1

ویتامین ب1

موارد و مقدار مصرف:
موارد و مقدار مصرف
درمان کم‌خونی ناشی از کمبود تیامین، پولی‌نوریت ناشی از اعتیاد به الکل، بارداری یا پلاگر.
بزرگسالان: مقدار mg/day 100 مصرف می‌شود.
کودکان: مقدار mg/day 50-10 در مقادیر منقسم مصرف می‌شود.
مکانیسم اثر
اثر متابولیک: تیامین برونزاد برای متابولیسم کربوهیدرات ضروری است.
تیامین با آدنوزین تری‌فسفات ترکیب می‌شود و تشکیل تیامین پیروفسفات (که یک کوآنزیم در متابولیسم کربوهیدرات و واکنش‌های ترانس‌کتولاسوین است) می‌دهد. این کوآنزیم در انتقال هگزوزمونوفسفات در طی استفاده از پنتوز ضروری است. یکی از علائم کمبود تیامین، افزایش اسید پیروویک است. احتیاج بدن برای تیامین زمانی افزایش می‌یابد که مقدار کربوهیدرات غذا زیاد باشد. اگر سه هفته غذای حاوی تیامین مصرف نشود، بدن مقدار زیادی از ویتامین خود را از دست می‌دهد. کمبود تیامین می‌تواند موجب بیماری بری‌بری شود.
فارماکوکینتیک
جذب: مقادیر کم تیامین از راه خوراکی به راحتی جذب می‌شود. بعد از مصرف مقدار زیاد این ویتامین، مقدار جذب شده به 15-8 میلی‌گرم محدود می‌شود. در بیماران معتاد به الکل، سیروز یا سوءجذب، جذب گوارشی تیامین کاهش می‌یابد. غذا سرعت جذب را کاهش می‌دهد، ولی مقدار تام جذب شده تغییر نمی‌یابد.
پخش: به‌طور گسترده در بافت‌های بدن انتشار می‌یابد. در صورتی که مقدار مصرف بیش از حداقل احتیاجات بدن باشد، ذخایر بافت‌ها اشباع می‌شود. حدود mcg/day 200-100 از تیامین در شیر خانم شیردهی که از رژیم غذایی معمولی استفاده می‌کند، یافت می‌شود.
متابولیسم: در کبد متابولیزه می‌شود.
دفع: تیامین اضافی از طریق ادرار دفع می‌شود. بعد از مصرف مقادیر زیاد (بیش از 10 میلی‌گرم) تیامین، این دارو به صورت تغییر نیافته و متابولیت، بعد از اشباع ذخایر بافت‌ها از طریق ادرار دفع می‌شود.

موارد منع مصرف و احتیاط:
اثر بر آزمایشهای تشخیصی
تیامین ممکن است موجب بروز نتایج مثبت کاذب در تعیین اسید اوریک (با استفاده از روش فسفوتنگستات) و تعیین اوروبیلی‌نوژن (در آزمون‌های urine spot با استفاده از روش Ehrlich) شود.

تداخل دارویی:
عوارض جانبی
اعصاب مرکزی: بی‌قراری.
قلبی- عروقی: ادم آنژیونوروتیک ، سیانوز.
پوست: احساس گرما، خارش، کهیر، تعریق.
حلق: احساس گرفتگی گلو (واکنش آلرژیک).
دستگاه گوارش: تهوع، خونریزی، اسهال.
سایر عوارض: واکنش‌های آنافیلاکتیک، ضعف، ادم ریوی، مرگ.

مکانیسم اثر:
موارد منع مصرف و احتیاط
موارد منع مصرف : حساسیت مفرط به دارو و یا هر یک از اجزای آن.
موارد احتیاط: در بیماران مبتلا به کمبود تیامین بعد از تزریق وریدی گلوکز ممکن است به‌طور ناگهانی آنسفالوپاتی‌ورنیکه (نیستاگموس، فلج دوطرفه عصب ششم، آتاکسی و اغتشاش شعور) شروع شود. در بیمارانی که احتمال می‌رود دچار کمبود تیامین باشند، باید برای ایشان قبل از تزریق گلوکز تیامین تجویز شود.

فارماکوکینتیک:
تداخل دارویی
مصرف همزمان با داروهای مسدودکننده عصبی - عضلانی ممکن است اثرات این داروها را افزایش دهد.
تیامین نباید به‌طور همزمان با محلول‌های قلیایی (مانند کربنات‌ها، سیترات‌ها یا بیکربنات‌ها) مصرف شود. تیامین در محلول‌های قلیایی یا خنثی ناپایدار است.

اشکال دارویی:
اشکال دارویی:
Tablet: 100, 300mg

اطلاعات دیگر:
طبقه‌بندی فارماکولوژیک: مکمل.
طبقه‌بندی درمانی: مکمل غذایی (ویتامین محلول در آب).
طبقه‌بندی مصرف در بارداری: رده C
ملاحظات اختصاصی
1- مقدار مصرف مجاز تیامین برای کودکان mg/day 0.3-1.3 و برای بزرگسالان mg/day 1.1-1.5 است. در دوران شیردهی و بارداری مقدار 1.4-1.6 mg/day ضروری است.
2- رژیم غذایی صحیح در طول جایگزینی با ویتامین اهمیت دارد. بیمار باید از تغذیه مطلوب بهره داشته باشد.
3- عدم مصرف غذاهای حاوی ویتامین می‌تواند موجب بروز کمبود این ویتامین طی سه هفته شود.
4- کمبود تحت بالینی تیامین یا سایر ویتامین‌های B در بیماران بی‌بضاعت، معتاد مزمن به الکل، تغذیه نامناسب، یا در دوران بارداری شایع است.
5- دارو باید در ظرف غیر فلزی و مقاوم به نور نگهداری شود.
نکات قابل توصیه به بیمار
منابع غذایی تیامین عبارت‌اند از: مخمر، گوشت گاو، جگر، غلات کامل، نخود و لوبیا.
مصرف در شیردهی: مصرف تیامین (در مقادیر کمتر از مقدار مجاز روزانه) در دوران شیردهی بی‌ضرر است. این دارو در شیر ترشح شده احتیاجات نوزاد را برطرف می‌کند.